Volleynews.be Hét nieuwskanaal voor het volleybal in België
Als spelverdeler bij Greenyard Maaseik brak hij vorig seizoen door in de hoogste volleyliga. Aandachtige volgers van de nationale jeugdploegen hadden zijn talent echter al vroeger ontdekt. Hij werd qua lef en qua speelstijl meer dan eens vergeleken met Frank Depestele. En dat hem een mooie toekomst wacht, bleek ook onlangs toen hij met de Young Red Dragons mee zorgde voor een vijfde plaats op het WK. Onthou die naam: Liam McCluskey.
YOUNG RED DRAGONS U21
In niet minder dan acht wedstrijden op tien dagen stond hij als spelverdeler in de basis van deze nationale jongerenploeg. “Een dag heb ik uitgerust van de reis, maar een dag later stond ik al opnieuw op de training bij mijn club Maaseik. Wie mij kent, weet dat ik niet hou van stil zitten,” lacht hij zelf.
Maar over het WK was hij uitermate tevreden. “We speelden enkele wedstrijden op een zeer hoog niveau en we klopten in de poule toplanden als Iran, Argentinië en Marokko. Ik denk dat we in die periode nog nooit zulk hoog niveau bereikt hebben met deze groep.”
“Met één gewonnen set extra zaten we in de Final Four.”
“Helaas kroop ook de vermoeidheid in de rangen. Sommigen kregen het lastig en we verloren onder andere een cruciale wedstrijd tegen Tsjechië in de volgende ronde. Nochtans hadden we het in de eerste set overdonderd. We kenden weinig opslagmissers en onze organisatie in blok en verdediging werkte uitstekend. Dat bleven we ook in de tweede set nog volhouden, maar nadien kwamen de Tsjechen echt in de match. De wedstrijd kantelde. Precies op het slechte moment voor ons, want met één gewonnen set extra zaten we in de Final Four.”
Vermoeidheid
Toch heeft Liam McCluskey geen spijt van het verdere verloop van het WK.
“Nee, want nu zagen we de Argentijnen bij die laatste vier eindigen, terwijl we van hen eerder gewonnen hadden. Ze verlieten het toernooi met twee nederlagen en een vierde plaats. Dan zag ik liever ons einde van het WK, want door overwinningen tegen Brazilië en Bulgarije gingen we toch met een uitstekend gevoel naar huis met onze vijfde plaats.”
Was Liam zelf dan niet te vermoeid of moest hij ook tactische aanpassingen doen in zijn manier van spelen?
“Jongens die altijd moesten springen, hadden het veel zwaarder dan ik. Als spelverdeler weegt dat fysiek minder zwaar. Maar het is wel juist dat we geleidelijk aan overstapten naar een ander systeem. Aanvankelijk werd Ferre Reggers heel veel aangespeeld om punten te scoren. Maar die jongen had in de voorbije zomer al aan drie belangrijke internationale toernooien meegedaan en dat liet zich voelen. Maar dat gaf ons de kans om ook de andere spelers in de ploeg meer aan te spelen. Met Lennert Van Elsen en Wout D’Heer hadden we sterke middenblokkers, terwijl Seppe Rotty misschien wel het toernooi van zijn leven speelde. De mogelijkheden werden dus breder. Ook aangenaam voor mij.”
“Door overwinningen tegen Brazilië en Bulgarije gingen we met een uitstekend gevoel naar huis met onze vijfde plaats.”
Gouden generatie
“Maar één van de voornaamste redenen van ons succes was toch ook dat we een hechte vriendengroep zijn. Ik speel al een vijftal jaren samen met de meesten van hen en we zaten ook allemaal in de Topsportschool in Vilvoorde. Sommigen noemen ons een nieuwe gouden generatie, maar dat ga ik nog niet te vroeg van mezelf of van mijn ploeggenoten zeggen. We zien wel, want het is duidelijk dat we nog een pak meer internationale ervaring moeten meepikken. Ook daarom was dit WK wel belangrijk. Maar als je ziet welke resultaten we boeken en welke lovende quotes we al mochten ontvangen, dan zie ik het wel zitten met het Belgisch volley voor de komende jaren.”
